Podstawową metodą, za pomocą której odbywa się leczenie bezzębia u pacjentów, jest stosowanie całkowitych protez osiadających. Jednak coraz rzadziej są wykorzystywane z powodu zmniejszenia komfortu ich użytkowania poprzez brak stabilizacji i odpowiedniej retencji. Są to uzupełnienia ruchome, które pacjent może wyciągnąć z jamy ustnej bez udziału lekarza stomatologa, co zdecydowanie jest dla niego ułatwieniem, jednakże nie jest to do końca korzystne rozwiązanie. Pacjent może skarżyć się na dolegliwości związane z podrażnieniem śluzówki i bólem, podrażnieniem żołądka i zaburzeniami gastrycznymi. Ponadto z powodu zmniejszonych sił żucia, retencji i stabilizacji tego typu uzupełnień wybór żywności możliwej do spożycia przez pacjenta posiadającego owe uzupełnienie jest znacznie ograniczony. Osłabiona jest również fonetyka i estetyka. Podsumowując są to uzupełnienia niedrogie, ale znacznie zmniejszające komfort psychiczny i fizyczny pacjenta.

Protezy overdenture, zwane inaczej nakładowymi protezami szkieletowymi bezklamrowymi, to uzupełnienia ruchome, które stosuje się do uzupełniania braków zębowych wspartych na implantach. Protezy overdenture wykazują szereg zalet w porównaniu z całkowitymi protezami ruchomymi. Oto kilka przykładów:

– odzyskanie prawidłowej wysokości zwarcia

– poprawa estetyki, stabilizacji, okluzji oraz mowy

– ulepszenie retencji protezy przy jej minimalnym podparciu

– poprawa wydajności i siły żucia, a dzięki napięciu mięśni mimiki twarzy i jej napięcia

– możliwość łatwej modyfikacji

– łatwość adaptacji

– zmniejszenie urazów tkanek miękkich

– przedłużenie czasu żywotności protezy

– poprawa ogólnej kondycji fizycznej, a zarazem psychicznej pacjenta

i, co najważniejsze – zapobieganie resorpcji kości, zwłaszcza w odcinku przednim.